sobota, 27 lutego 2016

Nie taki wilk straszny jak go maluja

Przeciętnemu mieszkańcowi Srodkowej Europy wilk kojarzy się z bajką o czerwonym kapturku. A więc jest to zwierzę dzikie, które zjadło wnuczkę i babcię, jest postrachem lasu i zjada inne zwierzątka. TO ABSURD. Wilk nie jest taki straszny na jakiego wygląda. Atakuje wtedy kiedy musi.

Sierść wilka to pokrywa włosowa złożona z 2 rodzajów włosów: sztywnych i długich, krótkiego podszerstka. Długie włosy tworzą grzywę, którą wilk stroszy kiedy się zdenerwuje.
Wilki żyja w tzw. watahach czyli w stadzie. W Polsce może ono liczyć max 8 osobników. 

Samiec wilk czyli BASIOR po opuszczeniu rodzinnej watahy łączy się w dozgonną parę z samicą czyli WADERĄ.  Po 2 miesięcznej ciąży samica wydaje na świat od 4 do 6 młodych. Poród odbywa się w wykopanej przez nią norze. 

Wilcza hierarchia: Młody wilk musi poznać tajniki wilczej hierarchii. W wilczej watasze rozmnaża się tylko samiec i samica Alfa. Pozostali członkowie wilczego stada, mocą zębów i pazurów, ustalają między sobą dalsze stopnie hierarchii. Gdy osobnik dominujący zbliża się do niższego rangą, idzie na wyprostowanych łapach, ma niesiony ogon i wysoko podniesioną głowę. Osobnik uległy kuli się ku ziemi, schyla głowę, kładzie się na grzbiet odsłania brzuch i skomli

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz